مقدمه: روش تابش جزئی یک روش لیزر‌درمانی برای جوان‌سازی پوست، درمان چروک‌های نازک و عمیق، برطرف کردن جای زخم یا سوختگی و درمان ضایعات سطحی پوست است. در روش تابش جزئی، شبکه‌ای از لکه‌های لیزر با قطر یکسان به پوست می‌تابد. در این روش تنها بخشی از ناحیۀ انتخابی آسیب می‌بیند و ناحیه‌های دیگر درون پوست دست‌نخورده و سالم باقی می‌ماند و پوست سریع‌تر بهبود می‌یابد.
روش بررسی: با حل معادلۀ انتقال گرما برای بافت پوست به‌ازای تابش سرتخت و گاوسی یک لیزر Nd:YAG، توزیع دما درون بافت به‌دست می‌آید. سپس با استفاده از بیشترین و کمترین مقدار دمای درون بافت، درصد تابش جزئی و عمق تابش جزئی برای پرتوی ورودی سرتخت و گاوسی محاسبه و با یکدیگر مقایسه می‌شود.
یافته‌ها: عمق تابش جزئی برای پرتوی سرتخت بیشتر از پرتوی گاوسی است و براساس میزان عمقی از بافت که برای درمان نیاز است، از پرتوی ورودی گاوسی یا سرتخت استفاده می‌شود.
نتیجه‌گیری: اهدف این مقاله شبیه‌سازی رفتار گرمایی بافت پوست در روش تابش جزئی است. نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد با افزایش عمق، اختلاف بیشترین و کمترین دمای درون بافت کم می‌شود. همچنین هرچه فاصلۀ بین لکه‌ها زیادتر شود، عمق نفوذ مؤثر لیزر درون بافت کاهش می‌یابد.

منبع : مجله لیزر پزشکی جهاد دانشگاهی http://www.sid.ir/fa/VEWSSID/J_pdf/72713950103.pdf